Dubbelspel: de weg naar succes

Het combineren van cognitieve vaardigheden en tennisvaardigheden is een belangrijke indicator voor het succes in de tenniswereld. Binnen het dubbelspel is teamwork de belangrijkste cognitieve vaardigheid. Gezamenlijke kennis en het anticiperen op de benodigdheden van dubbelspelpartners wordt ook wel teamcognitie genoemd.

Gezamenlijke kennis / teamcognitie

Gezamenlijke kennis bestaat uit meerdere onderdelen, zoals de ervaring over het spel, de regels en de te gebruiken technieken. Daarnaast is er ook kennis over je dubbelspelpartner, zoals zijn sterke en zwakke punten binnen het dubbelspel. Deze gezamenlijke kennis zorgt uiteindelijk voor een gezamenlijke verwachting.

Wanneer je ervaring hebt met het spel en met een vaste dubbelspel partner, zorgt dit ervoor dat er bepaalde verwachtingen ontstaan in specifieke situaties. Onderzoek toont aan dat hoe groter de overlap is van de gezamenlijke kennis, hoe hoger de kans is op succes (Blickensderfer, Reynolds, Salas & Cannon-Bowers, 2010).

Het geheim van een sterk dubbelspelkoppel

Een mogelijke verklaring voor de relatie tussen de gezamenlijke kennis en de betere prestaties zou kunnen zijn dat de gezamenlijke kennis de mogelijkheid creëert voor het gebruik van impliciete coördinatie. Dit houdt in dat er zonder verbale communicatie beslissingen gemaakt kunnen worden op basis van de houding van je dubbelspelpartner. Dit zorgt voor een snellere en eenvoudigere communicatie in het dubbelspel.

Dubbelspel partners onder druk

Eerder onderzoek heeft aangetoond dat wanneer de spelers onder druk komen te staan, zij overgaan van verbale communicatie naar meer impliciete coördinatie, naarmate zij beter op elkaar ingespeeld zijn (Blickensderfer, Reynolds, Salas & Cannon-Bowers, 2010).

Kleinman en Serfaty (1989) hebben onderzoek gedaan naar deze impliciete coördinatie en kwamen tot de conclusie dat er een aantal belangrijke elementen zijn binnen de impliciete coördinatie tussen dubbelspelpartners.

• Het eerste element is het goed kunnen inschatten wanneer welke acties nodig zijn.
• Daarnaast is het belangrijk dat je weet hoe en wanneer je voor je dubbelspel partner kan compenseren.
• Het derde en laatste element is dat je de verantwoordelijkheid kan nemen voor je eigen taken zonder teveel te vragen van je dubbelpartner.

Ook in een recent onderzoek is er gekeken naar impliciete coördinatie. Wederom werd gevonden dat gezamenlijke verwachtingen een voorspeller zijn van de hoeveelheid impliciete coördinatie die gebruikt wordt (Blickensderfer, Reynolds, Salas & Cannon-Bowers, 2010).

Concluderend kan er dus gezegd worden dat onze cognities wel degelijk van invloed zijn op de team coördinatie, zelfs wanneer de taak fysiek uitdagend is. Gezamenlijke kennis en verwachtingen binnen het dubbelspel vergroten dus de kans op succes.

Mijn naam is Patty Blinkhof. Ik ben zeer geïnteresseerd in de praktische toepassingen van psychologie. Heb jij een onderwerp dat je graag belicht zou willen zien vanuit wetenschappelijke artikelen, laat het me weten. Laat hieronder een reactie achter!

Referenties:

Blickensderfer, E. L., Reynolds, R., Salas, E., & Cannon-Bowers, J. A. (2010).
Shared expectations and implicit coordination in tennis double teams. Journal of Applied Sport Psychology, 22, 486-499.

Kleinman, D. L., & Serfaty, D. (1989).
Team performance assessment in distributed decision making. Proceedings of the Interactive Networked Simulation for Training, Orlando, FL, 22–27.