Heb je weleens een uitspraak gemaakt zoals: “ik kon mijn ritme niet vinden” en/of “vanaf het begin aan zat ik gewoon niet in de wedstrijd?” Als je antwoord “ja” is, dan kun je wellicht een betere mentale wedstrijdvoorbereiding gebruiken.
Ik ging er vroeger standaard vanuit dat ik pas tegen het einde van de eerste set in mijn ritme zou komen. Dat was in feite mijn intuïtieve en niet-optimale oplossing voor een probleem dat nog groter was. Namelijk het feit dat ik altijd gefrustreerd was dat het me een paar games tot aan een hele set duurde voordat ik goed in de wedstrijd zat.
Tegenwoordig heb ik een veel betere oplossing. De frustratie voel ik nog steeds niet. Maar belangrijker nog, ik ben vanaf het begin af aan gefocust en volop in de wedstrijd. Ik hoef niet meer standaard tegen een achterstand op te vechten. En dat dankzij mijn mentale wedstrijdvoorbereiding tijdens de 5 minuten inspeeltijd!
Mentale wedstrijdvoorbereiding tijdens inspelen
Het eerste wat ik besefte was dat de 5 minuten inspeeltijd niet bedoeld zijn om fysiek op te warmen. Immers mijn fysieke warm-up begon al half uur vóór de wedstrijd. De 5 minuten inspeeltijd kon ik beter gebruiken om mijn mentale instelling klaar te stomen voor de wedstrijd.
Verschillend afleidingen zoals de conditie van de baan, het weer, bepaalde vervelende of belangrijke toeschouwers, of zelfs je zenuwen, dragen allemaal bij aan de prestatiedruk voor een wedstrijd. Is 5 minuten inspeeltijd lang genoeg om al deze afleidingen los te laten? Jazeker! Hieronder beschrijf ik twee methoden waarmee je een mentale wedstrijdvoorbereiding in de inspeeltijd verwerkt:
- De eerste methode is Tim Gallwey’s ‘bounce-hit’ tactiek die hij nog in de jaren ’70 introduceerde in zijn boek The Inner Game of Tennis. ‘Bounce-hit’ houdt in dat je bij het inspelen zegt wat er met de bal gebeurt (hardop hoeft niet). Dat geldt voor zowel de stuit van de bal op jouw helft van de baan als die van de tegenstander. Idem voor het slaan van de bal.
- De andere methode houdt in dat je op de volgende twee dingen focust: de bal en je adem. Laten we deze tactiek bal-adem noemen. Je probeert in feite de bal heel bewust over het net te volgen. Zo goed zelfs dat je de naden van de bal kan zien terwijl het door de lucht vliegt. En elke keer als je de bal slaat, adem je bewust en rustig uit bij het slaan.
Het doel van deze beide methoden is hetzelfde. Het zijn ontspanningsoefeningen in zekere zin. Maar ze creëren ook een afleiding van de eigenlijke afleidingen. Met andere woorden, deze methoden helpen je concentreren op iets actiegerichts! En halen de focus weg bij aspecten die je tegenwerken, zoals de baanconditie en/of je zenuwen.
Wanneer je een van deze methoden goed in je strategie en routine verwerkt, zul je verbaasd zijn hoeveel details je ook nog eens zult oppikken over je tegenstander. Het is verwonderlijk hoe open en oplettend we zijn wanneer we het waarnemende volume van ons analytische en oordelende linker hersenhelft lager zetten.
Laat me weten wat je van deze tennistip vindt. Plaats een reactie hieronder.
Elke tennistip op deze website maakt je een intelligentere, rustigere en mentaal sterkere speler. Schrijf je in om deze tips wekelijks te ontvangen en je krijgt een e-boekje over de Slim Tennis wedstrijdvoorbereiding helemaal gratis.
In mijn boek The Mental Habits of Winners introduceer ik een uitgebreide methode van mentale training. Het is makkelijk te lezen zeggen mensen, omdat ik het gebracht heb middels een verhaal dat gebaseerd is op waargebeurde persoonlijke ervaringen.
Inspelen tegen een ‘prikker’ is lastig.
Je krijgt geen goede ballen om te kunnen inspelen.
Het zijn vaak mensen die niet kunnen tennissen, maar gemerkt hebben dat ze zelfs goede spelers uit hun doen kunnen brengen en zelfs wedstrijden kunnen winnen met hun ontregelende spel.
Lastig om daar rustig te blijven en je eigen spel te vervolgen.
Misschien zou dit soort spel een onderdeel van een training moeten zijn.
Ik hoor graag de mening van anderen.
Zeker een mooie tip.
Dank voor deze tip, ik ga het proberen! Juist bij het inspelen is mijn eerste ongenuanceerde gedachte meestal dat ik “dit nooit kan winnen” en “ze heeft helemaal geen zwakke punten” dan gieren de zenuwen nóg meer door mijn lijf en sta ik ook gelijk tegen een achterstand te vechten. Vanaf nu ga ik op de bal en adem letten.